ΟΙ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ...SIRS!!!
Τη δεκαετία του 70' ξεκινούν οι πρώτες μου συνειδητές, κονωνικές καταγραφές.
Γενιές ανθρώπων που έζησαν έναν πόλεμο, έναν εμφύλιο, μια δικτατορία και
μια μεταπολίτευση, προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και να προχωρήσουν.
Έντονα γεγονότα και έντονα διαφοροποιημένοι πολιτικά και κοινωνικά άνθρωποι.
Συμπορεύονται όμως με τις αντιθέσεις τους, προσπαθώντας να ακολουθήσουν την
τροχιά της εξέλιξης.
Και τότε αρχίζει να ξεπροβάλλει η δεκαετία του 80' και όλα "αλλάζουν".
Τόσο εύκολο πλουτισμό δεν θυμάμαι σε καμμία άλλη περίοδο.
Άνθρωποι χωρίς παιδεία, χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση αλλά με "μυαλό"
και "κατάλληλους φίλους", κατάφεραν να γίνουν οι πρόγονοι των μετέπειτα
πλουσίων Cayennistas.
Ξαφνικά μια τάξη μικρομεσαίων αναβαθμίζεται και κυρίες που πριν έδιναν τα
ρούχα τους για μεταποίηση τώρα αγοράζουν καινούργια ανά σεζόν.
Απέκτησαν σπίτια, εξοχικά και φυσικά καινούργια αυτοκίνητα.
Έκλειναν καλοκαιρινές διακοπές και έτρωγαν σε ακριβά εστιατόρια.
Η απόλυτη όμως καταξίωση "κάθησε" πρώτο τραπέζι πίστα, χρυσώνοντας
τους εκάστοτε μετρ, οι οποίοι είχαν αποκτήσει υπόσταση celebrity.
Αυτός ο κόσμος όμως ανέπτυξε και τα περισσότερα complex.
Αρχικά καταγωγής, κανένας δεν ήταν από χωριό.
Δεν μαγείρευαν στο σπίτι τους "ταπεινά" φαγητά και φυσικά δεν αγόραζαν
τίποτα που δεν ήταν επώνυμο.
Επήλθε μια κοινωνική ανάπτυξη και μια ηθική διαφθορά άνευ προηγουμένου.
Αν νομίζετε ότι σήμερα υπάρχει κονωνικός ρατσισμός, απατάσθε.
Ακολούθως, τα γνωστά βοσκοτόπια και αγροτεμάχια των μεγάλων πόλεων
μπήκαν στα σχέδια, πήραν οικοδομικές άδειες και έτσι "γεννήθηκαν"
τα high society προάστια. Γιατί που να ζήσει κι αυτός o ταλαίπωρος, ο πλούσιος;
Ανάμεσα στην "πλέμπα"; Προσβάλλεται η αισθητική του, σου λέει.
Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα, και ως γνωστόν θα γυρίσει ο τροχός και
θα επανέλθει κι ο φτωχός.
Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια και επιτέλους ήρθαν στη ζωή μας τα δάνεια,
οι πιστωτικές κάρτες και η ώρα της "εκδίκησης".
Και απέκτησαν όλοι σπίτια , αυτοκίνητα, πήγαν για shopping therapy, γέμισαν τις
παραλίες των νησιών και τα δωμάτια των ξενοδοχίων.
Επιτέλους ρε παιδιά "κοινωνική δικαιοσύνη".
Κάτι όμως πήγε στραβά και το οικοδόμημα άρχισε να καταρέει.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι οι καλικάντζαροι των Χριστουγέννων δεν έφυγαν ποτέ
και χόρτασαν την πείνα τους με τις σάρκες των δανειζόμενων.
Έτσι μ'αυτά και μ'αυτά, ξαναθυμηθήκαμε τα χωριά, ξανασυστηθήκαμε με τη φασολάδα
(η οποία τώρα είναι πιάτο gourmet) και το παλιομοδήτικο το είπαμε vintage και το κάναμε μόδα, γιατί πως αλλιώς να δικαιολογήσεις ότι φοράς ένα ρούχο 20ετίας.
Οι αγρότες είναι πλέον τα πιο trendy αγόρια, γιατί είναι και μορφωμένα κι αυτό τα κάνει
πιο sexy. Και η ζωή στη φύση οικολογική συνείδηση.
Οπότε κατά έναν περίεργο τρόπο αλλά και λογικό, όλοι οι κύκλοι κλείνουν,
καταλήγοντας στο αρχικό τους σημείο.
Σ'αυτό το restart, έχοντας παρακαταθήκη τα χαΐρια μας ελπίζω να προσπαθήσουμε
να διασφαλίσουμε ένα πιο "καθαρό" και αισιόδοξο μέλλον.
Όχι για μένα.
Για την επόμενη υποψήφια γενιά μεταναστών, τα παιδάκια σας.
Τη δεκαετία του 70' ξεκινούν οι πρώτες μου συνειδητές, κονωνικές καταγραφές.
Γενιές ανθρώπων που έζησαν έναν πόλεμο, έναν εμφύλιο, μια δικτατορία και
μια μεταπολίτευση, προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και να προχωρήσουν.
Έντονα γεγονότα και έντονα διαφοροποιημένοι πολιτικά και κοινωνικά άνθρωποι.
Συμπορεύονται όμως με τις αντιθέσεις τους, προσπαθώντας να ακολουθήσουν την
τροχιά της εξέλιξης.
Και τότε αρχίζει να ξεπροβάλλει η δεκαετία του 80' και όλα "αλλάζουν".
Τόσο εύκολο πλουτισμό δεν θυμάμαι σε καμμία άλλη περίοδο.
Άνθρωποι χωρίς παιδεία, χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση αλλά με "μυαλό"
και "κατάλληλους φίλους", κατάφεραν να γίνουν οι πρόγονοι των μετέπειτα
πλουσίων Cayennistas.
Ξαφνικά μια τάξη μικρομεσαίων αναβαθμίζεται και κυρίες που πριν έδιναν τα
ρούχα τους για μεταποίηση τώρα αγοράζουν καινούργια ανά σεζόν.
Απέκτησαν σπίτια, εξοχικά και φυσικά καινούργια αυτοκίνητα.
Έκλειναν καλοκαιρινές διακοπές και έτρωγαν σε ακριβά εστιατόρια.
Η απόλυτη όμως καταξίωση "κάθησε" πρώτο τραπέζι πίστα, χρυσώνοντας
τους εκάστοτε μετρ, οι οποίοι είχαν αποκτήσει υπόσταση celebrity.
Αυτός ο κόσμος όμως ανέπτυξε και τα περισσότερα complex.
Αρχικά καταγωγής, κανένας δεν ήταν από χωριό.
Δεν μαγείρευαν στο σπίτι τους "ταπεινά" φαγητά και φυσικά δεν αγόραζαν
τίποτα που δεν ήταν επώνυμο.
Επήλθε μια κοινωνική ανάπτυξη και μια ηθική διαφθορά άνευ προηγουμένου.
Αν νομίζετε ότι σήμερα υπάρχει κονωνικός ρατσισμός, απατάσθε.
Ακολούθως, τα γνωστά βοσκοτόπια και αγροτεμάχια των μεγάλων πόλεων
μπήκαν στα σχέδια, πήραν οικοδομικές άδειες και έτσι "γεννήθηκαν"
τα high society προάστια. Γιατί που να ζήσει κι αυτός o ταλαίπωρος, ο πλούσιος;
Ανάμεσα στην "πλέμπα"; Προσβάλλεται η αισθητική του, σου λέει.
Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα, και ως γνωστόν θα γυρίσει ο τροχός και
θα επανέλθει κι ο φτωχός.
Πέρασαν λοιπόν τα χρόνια και επιτέλους ήρθαν στη ζωή μας τα δάνεια,
οι πιστωτικές κάρτες και η ώρα της "εκδίκησης".
Και απέκτησαν όλοι σπίτια , αυτοκίνητα, πήγαν για shopping therapy, γέμισαν τις
παραλίες των νησιών και τα δωμάτια των ξενοδοχίων.
Επιτέλους ρε παιδιά "κοινωνική δικαιοσύνη".
Κάτι όμως πήγε στραβά και το οικοδόμημα άρχισε να καταρέει.
Υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι οι καλικάντζαροι των Χριστουγέννων δεν έφυγαν ποτέ
και χόρτασαν την πείνα τους με τις σάρκες των δανειζόμενων.
Έτσι μ'αυτά και μ'αυτά, ξαναθυμηθήκαμε τα χωριά, ξανασυστηθήκαμε με τη φασολάδα
(η οποία τώρα είναι πιάτο gourmet) και το παλιομοδήτικο το είπαμε vintage και το κάναμε μόδα, γιατί πως αλλιώς να δικαιολογήσεις ότι φοράς ένα ρούχο 20ετίας.
Οι αγρότες είναι πλέον τα πιο trendy αγόρια, γιατί είναι και μορφωμένα κι αυτό τα κάνει
πιο sexy. Και η ζωή στη φύση οικολογική συνείδηση.
Οπότε κατά έναν περίεργο τρόπο αλλά και λογικό, όλοι οι κύκλοι κλείνουν,
καταλήγοντας στο αρχικό τους σημείο.
Σ'αυτό το restart, έχοντας παρακαταθήκη τα χαΐρια μας ελπίζω να προσπαθήσουμε
να διασφαλίσουμε ένα πιο "καθαρό" και αισιόδοξο μέλλον.
Όχι για μένα.
Για την επόμενη υποψήφια γενιά μεταναστών, τα παιδάκια σας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου