1. ΞΥΡΙΣΜΑ
Για μένα δεν είναι ο καλύτερος τρόπος αλλά σίγουρα είναι ο πιο εύκολος και
οικονομικός.
Τα μειονεκτήματά του βέβαια είναι ο ερεθισμός και η γρήγορη επανεμφάνιση
των τριχών, οι οποίες απλά κόβονται απο την επιφάνεια του δέρματος δηλ.
κουρεύονται οπότε μεγαλώνουν γρήγορα.
Για άτομα με ελάχιστη τριχοφυία είναι ικανοποιητική μέθοδος.
Για τα άτομα όμως με έντονη τριχοφυία που σε δύο μέρες θα έχουν
"αγκάθια" στα πόδια μάλλον δεν είναι ότι καλύτερο.
2. ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΜΕ ΤΑΙΝΙΕΣ - ΡΟΛΛΕΤΕΣ
Προσπαθεί να εξομοιωθεί με την αποτρίχωση στο ινστιτούτο, δυστυχώς
χωρίς να τα καταφέρνει.
Κανονικά θα ήταν πολύ πετυχημένη γιατί είναι η μέθοδος που βγάζει την τρίχα
από τη ρίζα.
Το θέμα είναι ότι χρειάζεται τουλάχιστον ένα άτομο για βοήθεια στο πίσω
μέρος των ποδιών, αλλά αυτό δεν είναι το βασικότερο. Εκείνο που αποτελεί
πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι ότι η δύναμη των κεριών δεν είναι η ανάλογη.
Όλα τα κεριά του εμπορίου που έχω δοκιμάσει δυστυχώς ήταν αποτυχία.
Και πάλι θα πώ ότι εάν η τρίχα είναι¨χνούδι" θα έχουμε το επιθυμητό
αποτέλεσμα μάλλον.
Εάν όμως η τρίχες είναι πυκνές και σκληρές δεν πρόκειται να γίνει αποτρίχωση.
Και το κόστος δεν είναι ιδιαίτερα μικρό, ειδικά στα κεριά που είναι σε μορφή
ρολλέτας.
3. ΧΑΛΑΟΥΑ
Και φτάνουμε στην πιο παλιά μέθοδο αποτρίχωσης. Πρόκειται για μια πανεύκολη
συνταγή που μοιάζει με καραμέλα και η οποία όταν αρχίζει και δουλεύεται στα
χέρια μας, με τη θερμοκρασία του σώματος αρχίζει να μαλακώνει και να γίνεται
σαν μαστίχα. Όταν έχει αυτή την εύπλαστη μορφή τότε είναι πολύ απλός ο
τρόπος της.
Την απλώνουμε με τα δάχτυλα προς τη φορά των τριχών και τραβάμε αντίθετα.
Για μένα είναι ίσως η πιο πετυχημένη αποτρίχωση που μπορεί να γίνει στο σπίτι.
Είναι υδατοδιαλυτή, φεύγει από το δέρμα εύκολα με το νερό.
Πολύ οικονομική και λίγο πιο αξιόπιστη από τις προηγούμενες μεθόδους
που ανέφερα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου