ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΩΝ SOCIAL MEDIA
Είναι καταπληκτικό αυτό που διαχρονικά συμβαίνει με τους ανθρώπους
και τις μεταξύ τους σχέσεις.
Μην περιμένεις ποτέ να σε στηρίξει "γνωστός", όχι οικονομικά (προς θεού,
ειδικά τις μέρες που διανύουμε) αλλά ηθικά.
Είναι φοβερό πόσο εύκολα σου κάνουν like ή follow, όταν ποστάρεις, προκλητικά
ανούσια θέματα ή εκθέτεις την προσωπική σου ζωή (εξίσου ανούσιο αλλά διασκεδαστικό),
απ'όταν κάνεις ανάρτηση κάτι που τους φαίνεται "επαγγελματικό".
Εκεί δεν χαρίζεται η πλειοψηφία.
Εξαιρώ, ως μειοψηφία τους ανοιχτόμυαλους ανθρώπους κι αυτούς που έχουν
το αναφαίρετο δικαίωμα, ενσυνείδητα να σε απορρίψουν για ηθικούς λόγους.
Οι υπόλοιποι, είναι λες και φοβούνται να σε επιβεβαιώσουν, μην τυχόν και
σου δώσουν την εντύπωση και το χρίσμα της καταξίωσης.
Άλλοι πάλι αντιδρούν, λες κι αν ακολουθήσουν, κάποιος τους περιμένει
στο ταμείο. Τσιγκουνιά συναισθηματική.
Όπως όταν ανοίγεις ένα μαγαζί δεν πατάει κανένας, παρά μόνο στα εγκαίνια
για κουτσομπολιό. Μετά περιμένεις τον περαστικό.
Αυτό αναφέρει στο βιογραφικό του και ένας social friend αμερικανός συγγραφέας,
ο οποίος έχει εκδώσει είκοσι βιβλία best sellers, έχει βραβευθεί από τους
New York Times και στη γειτονιά του πατρικού του όταν την επισκέπτεται,
τον ρωτάνε εάν από αυτά που γράφει μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς του.
Δηλαδή υποκρίνονται ή όντως δεν ξέρουν τίποτε γι'αυτόν παρά μόνο να του
πετάξουν την προσβολή κατά πρόσωπο (αυτό το γνωρίζουν καλά).
Οι εφιάλτες μου (λίγο θριλεράκι) είναι χέρια που σε τραβάνε στο βυθό
της θάλασσας, με το φόβο ότι αν προλάβεις να πάρεις ανάσα , θα τους
κατασπαράξεις ζωντανούς.
Κι αυτά τα ανθρωπάκια πρεσβεύουν ότι είναι το υπέρτατο και μοναδικό
είδος του σύμπαντος.
Α! Ρε! Κθούλου που σας χρειάζεται!
Ευτυχώς όμως, υπάρχει κι ο αντίποδας των φίλων που σε κάνουν πραγματικά
να νιώθεις ότι είναι εκεί και για τα ασήμαντα αλλά και για τα σημαντικά.
Ο αριθμός αυτών δεν μετράει, η ποιότητα των συναισθημάτων έχει αξία.
LIKE! Σε όλους σας αδέλφια!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου