Εάν δεν έχεις κάνει την αυτοκριτική σου, είσαι μέτριος, λίγος, ελάχιστος.
Ανακάλυψε πρώτα τα δικά σου ελαττώματα και μετά ανακαλύπτεις και
των άλλων.
Και για να σε βοηθήσω να ξεκινήσεις, αυτό είναι το πρώτο σου ελάττωμα,
ξέρεις που φορτώνεις στους άλλους όλα τα λάθη (κατάλαβες, αυτό που
έχεις το αλάθητο) και τους κρεμάς να μην το πώ κουδούνια να το πώ ταμπέλες.
Μην σπαταλάς τόσο χρόνο στο να σχολιάζεις και να κατακρίνεις, εξαργύρωσε
όλη αυτή την ενέργεια, προς χάριν του εαυτού σου.
Ψάξε λίγο πιό βαθιά, στάσου απέναντί σου, σαν να είσαι ένα από τα "θύματά σου",
και ίσως κάνεις τη διαπίστωση ότι εσύ είσαι χειρότερος.
Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να δείς τον εαυτό σου μ'αυτή τη ματιά,
όμως μάλλον αυτό είναι το σωστό.
Γίνε πρώτα εσύ "τέλειος" και μετά απαίτησε το αντίστοιχο (που δεν υπάρχει
φυσικά και κατά βάθος το ξέρεις).
Κοίτα πρώτα μέσα στον καθρέφτη σου και μετά έξω από το παράθυρό σου.
Στο μόνο που έχεις δικαίωμα να ασκείς εξουσία είναι το εγώ σου, αλλά έχει
υπερτραφεί με τις σάρκες της λείας σου που είναι πλέον άναρχο.
Σταμάτα να λές, η κουτσομπόλα, η ανοικοκύρευτη, η εύκολη, η κακιά,
ο τεμπέλης , ο άπιστος, το ψώνιο, γιατί όλα αυτά κι άλλα τόσα πιθανότατα
είσαι κι εσύ.
Αλλά όπως λένε μπορείς να δείς την καμπούρα του άλλου αλλά όχι
τη δική σου (που έχει γίνει σαν το Everest θέλω να σου πω).
Γι'αυτό οι οικογενειακές σου σχέσεις είναι άθλιες, οι ερωτικές ανύπαρκτες,
και οι φιλικές χαροπαλεύουν.
Δεν σε κατακρίνω, θα ήταν αντίθετο με τις πεποιθήσεις μου, απλά
στεναχωριέμαι γιατί το "λίγο σου" είναι τόσο ΠΟΛΥ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου