 |
| Image from www.classicgreekcinema.com |
Φορούσαμε το μπικινάκι μας, παίρναμε το αντιηλιακό μας,
πετσετούλα, γυαλάκι και ΒΟΥΡ!
Τελικά οι παραλίες ήταν μεγάλα νυμφοπάζαρα.
Μια η μπάλα που έπεφτε κατά λάθος, μια η πετσέτα που πλησίαζε
απειλητικά, λίγο θράσος δεκαετίας 80's, να! που γίναμε μια παρέα
και κανονίζουμε για το βράδυ (πάντα με το security-ξάδελφο μαζί).
Τώρα που βλέπω τη φωτό η μόνη σταθερή αξία το ριγέ.
Γιατί όλα τα άλλα άλλαξαν.
Τα κορίτσια είναι στυλιζαρισμένα λες και πάνε καλλιστεία.
Και τα αγόρια το ίδιο.
Η μουσική στο beach bar δεν σ'αφήνει να ακούσεις ούτε τις σκέψεις σου.
Ο καθένας το wifi του, πιο πολύ ποστάρει παρά μιλάει.
Παρέες από άτομα, και μαζί και μόνοι.
Πως να γίνει δουλειά έτσι αγάπη μου;
Μετά παραπονιέσαι ότι δεν υπάρχουν άντρες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου